Heilige St. Anthonius
Het Beerse ‘St.Anthoniusgilde” is een schuttersgilde. Het is, naar mag worden aangenomen, ontstaan in 1403. Zeker weten we dat niet, omdat schuttersgilden - in tegenstelling tot bijvoorbeeld ambachtsgilden - geen formele oprichtingsakte kennen.
Schuttersgilden ontwikkelden zich gewoonlijk rondom een altaar van de parochiekerk, in dit geval de kerk van de St.Lambertusparochie in Beers. Deze parochie wordt genoemd in schenkingsakten van Heer Jan van Kuyk in 1308 en in het testament van zijn weduwe Jutta van Nassau in 1312.
In 1402 werd er in de St.Lambertuskerk een dubbelaltaar opgericht ter ere van St.Jan en Sint Anthonius en om dit altaar is een broederschap ontstaan. Er zijn akten uit 1403 waaruit blijkt dat er schenkingen werden gedaan aan de bedienaar van dat altaar, de vicaris. En omdat de schenkers lid waren van deze broederschap, mag men er van uit gaan dat er in dat jaar al een broederschap of gilde bestond.
St.Anthonius werd uiteindelijk de meest populaire van de twee heiligen, omdat hij werd geacht mensen en hun vee te beschermen tegen epidemieën en veeziektes. ‘St.Tunnis met het verken’ werd hij vanwege dat laatste ook wel genoemd en met een varken ook afgebeeld.
Bovendien is hij bekend van het rijmpje dat men opzei als je iets kwijt was: "Heilige Anthonius, beste vrind, maak dat ik mijn…. weer vind”. En het is wellicht dankzij deze populariteit dat de broederschap naar deze heilige is vernoemd.